29.1.13

Live @ KNOT Gallery: Τάσος Στάμου & Adam Bohman (The Car Boot Sales), Πάνος Χαραλάμπους (02/02/2013)


H kukuruku recordings σε συνεργασία με τη (K)NØTmusic παρουσιάζει:
Τάσος Στάμου & Adam Bohman (The Car Boot Sales), Πάνος Χαραλάμπους_Σάββατο 02 Φεβρουαρίου 2013_Έναρξη 21:00_Είσοδος: 8 ευρώ

Τάσος Στάμου & Adam Bohman (The Car Boot Sales)
Οι “Car Boot Sales” είναι αποτέλεσμα της πρόσφατης συνεργασίας των Τάσου Στάμου (μεταποιημένα κυκλώματα και προετοιμασμένο zither) και Adam Bohman (amplified found objects & broken violin). Κοινός τόπος μεταξύ των δύο μουσικών (πέρα από την αφοσίωσή τους στον ελεύθερο αυτοσχεδιασμό) είναι η σχέση πάθους και η εμμονή τους στη συλλογή και χρήση μεταχειρισμένων και ανακυκλωμένων υλικών ως μουσικά όργανα. Μέλη των London Improvisers Orchestra, μιας μουσικής κολεκτίβας με έδρα το Λονδίνο δραστήρια την τελευταία 15ετία, οι Bohman και Στάμου  δημιουργούν αυτόματες musique concrete συνθέσεις και εξερευνούν μέσω του ήχου τις πιθανότητες έκφρασης με ευτελή και lo-fi τεχνικά  μέσα.

Ο Adam Bohman αποτελεί θρυλική μορφή της avant-garde βρετανικής μουσικής. Μέλος των Bohman Brothers, Morphogeneses και άλλων σχημάτων, έχει παρουσιάσει την ιδιότυπη αυτοσχεδιαστική μουσική του σχεδόν παντού στη Βρετανία και διεθνώς. Τα αυτοσχέδια όργανά του παραπέμπουν σε γλυπτά art bruit, αποτελούμενα από θράυσματα και μέλη αντικειμένων καθημερινής χρήσης (σπασμένα ποτήρια, σούστες κρεβατιών, πλαστικά κουζινικά, τενεκέδες κ.α).

Ο Τάσος Στάμου είναι συνθέτης ηλεκτοακουστικής μουσικής, αυτοσχεδιαστής και κατασκευαστής πειραματικών μουσικών οργάνων. Έχει παρουσιάσει τη δουλειά του σε διάφορες συνεργασίες (Evan Parker, Valerio Tricoli, Ilan Manouach, Kuupu & LauNau, Steve Beresford κ.α) και σε σόλο δουλειές, σε ηχογραφήσεις (Absurd, Triple Bath, Kukuruku Recordings, Orila κ.α) και σε live στην Ευρώπη και στην Αμερική.

Καλεσμένος του ντουέτου είναι ο καθηγητής  ζωγραφικής και αντιπρύτανης της Α.Σ.Κ.Τ Πάνος Χαραλάμπους, που θα παρουσιάσει ένα αλλοπρόσαλο και ιδιότυπο dj set με δίσκους γραμμοφώνου και με έντονα στοιχεία performance. Ο  Χαραλάμπους έχει διαγράψει μια έντονη καλλιτεχνική παρουσία που χαρακτηρίζεται από την εκτεταμένη χρήση προσωπικών ερεθισμάτων και κοινών/καθημερινών υλικών, από μικτές τεχνικές αλλά και συχνά από υπόγειο χιούμορ σαν δομικό στοιχείο των έργων που δημιουργεί. Μεγάλο μέρος της εικαστικής του δουλειάς έχει άμεσες αναφορές στη νεοελληνική λαϊκή μουσική κουλτούρα αλλά και στην παράδοση σαν μια αφορμή για μια συνειρμική παλινδρόμηση. Έργα του έχουν εκτεθεί στην Αθήνα, στη Θεσσαλονίκη, στη Βαρκελώνη, στη Μπολόνια, στην Κοπενχάγη, στο Βερολίνο, στη Γλασκώβη κ.α.

www.tasosstamou.com
http://www.kukurukurecordings.com/
http://www.youtube.com/watch?v=xuxigqQzyAs
http://www.youtube.com/watch?v=G0JhaR1oPcM
http://www.youtube.com/watch?v=1YYAHDvlDBk&list=UU29UzzdJZSssqUCEy1bKy_w&index=11

Live @ KNOT Gallery: Guillaume Loizillon (31/01/2013)


Το ΚΣΥΜΕ σε συνεργασία με τη (K)NØTmusic παρουσιάζει:
Guillaume Loizillon_Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2013_Έναρξη 21:00_Είσοδος: 5 ευρώ

O Guillaume Loizillon βρίσκεται στην Αθήνα προσκεκλημένος του Μουσικού Τμήματος του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών στα πλαίσια του προγράμματος Erasmus.
Την συναυλία διοργανώνει το Κέντρο Σύγχρονης Μουσικής Έρευνας με την υποστήριξη του Ιδρύματος Χουρμουζίου-Παπαϊωάννου.

Ο Guillaume Loizillon διαμένει και εργάζεται στο Παρίσι. Συνθέτης και μουσικός εμπνεόμενος από πολλά και διαφορετικά μέσα, παραμένει ανεξάρτητος και ακατάπαυστα γοητευμένος από νέους πειραματισμούς και καλλιτεχνικές εξελίξεις: Ηλεκτρονική μουσική, ηχητική τέχνη, αυτοσχεδιασμός, ηχητική ποίηση, εγκαταστάσεις, συνεργασία τεχνών, δικτυακή τέχνη...
Η δισκογραφία του ως συνθέτη περιλαμβάνει πάνω από 14 κυκλοφορίες. Η μουσική του είναι κυρίως ηλεκτρονική. Εντούτοις παραμένει πάντοτε το ενδιαφέρον του στην συνεργασία με σολίστ μουσικών οργάνων και ιδιαιτέρως με μουσικούς οι οποίοι ειδικεύονται στον αυτοσχεδιασμό. Κατά την πραγματοποίηση του τελευταίου έργου του εξερευνά τις διάφορες συναντήσεις των σολίστ με το ηλεκτρονικό περιβάλλον.
Είναι λέκτορας στο Τμήμα Μουσικής του Πανεπιστημίου Paris VIII. Η ακαδημαϊκή του ειδίκευση είναι η Σύνθεση Ήχου. Έχει ιδιαιτέρως αναπτύξει ερευνητικά έργα και υλοποιήσεις με σύνθεση βασισμένη σε φυσικά μοντέλα.  Τα αισθητικά του ενδιαφέροντα τον ώθησαν να δημιουργήσει ένα μεταπτυχιακό (Master’s) στις τέχνες του ήχου. Αναπτύσσει εκτός από τις ηχητικές τεχνικές και ένα σεμινάριο ανάλυσης των τεχνικών των διαφορετικών τεχνών.
Είναι συνιδρυτής της ανεξάρτητης εταιρείας “Trace-label”. Εκτός των εκδόσεων CD αφιερωμένων στην νέα μουσική, αναπτύσσει στο διαδίκτυο μια σειρά από δράσεις με συνεργασίες καλλιτεχνών από διαφορετικούς χώρους, κυρίως την δράση “Phono-Photo” η οποία από το 2007 συγκέντρωσε τις συμμετοχές περισσότερων από 100 καλλιτεχνών.

Κύριες καλλιτεχνικές και μουσικές συνεργασίες:
Ομάδες χορού: Merce Cunningham Dance Company (Opéra de Paris, 2005), Jean-Marc Matos & cie, Compagnie VMT κ.α.
Ηχητική ποίηση και οπτικές τέχνες: Julien Blaine, Costis, Jacques Donguy, Esther Ferrer, Joël Hubaut, Valère Novarina κ.α.
Μουσικοί: Barney Wilen, Tom Johnson, Hektor Zazou, Bony Bikaye, Laurent Saiet, Claude Barthélémy, Dièse 440 κ.α.

25.1.13


‎!!! Η αποψινή (25/1) εκδήλωση αναβάλλεται για μελλοντική ημ/νια λόγω της καθολικής απουσίας των ΜΜΜ. !!!

22.1.13

Ποια η θέση της ποίησης στο θέατρο; Μια συζήτηση για τη Μάτση Χατζηλαζάρου και τη δραματοποίηση της ποίησης





Ποια η θέση της ποίησης στο θέατρο;
Μια συζήτηση για τη Μάτση Χατζηλαζάρου και τη δραματοποίηση της ποίησης
με αφορμή την παράσταση

Σβήσε το πρόσωπό μου και ξαναρχίζουμε
σε σκηνοθεσία της Δήμητρας Κονδυλάκη
(Knot Gallery, Μιχαλακοπούλου 206 & Πύρρου, 9.00 μ.μ.)


Tην παράσταση θα παρακολουθήσουν τα μέλη και οι φίλοι της Λέσχης Ανάγνωσης Θεατρικού Έργου, τη Δευτέρα 28 Ιανουαρίου (ώρα: 9.00 μ.μ.). Θα ακολουθήσει συζήτηση με τη σκηνοθέτιδα και με την Δέσποινα Παπάζογλου, που ερμηνεύει την ποιήτρια. Θα δηλώσουν «παρών» επίσης οι ποιήτριες Αντιόπη Αθανασιάδου, Λένα Καλλέργη, Έλσα Κορνέτη και Αγγελική Σιγούρου, οι οποίες συμμετείχαν στον αφιερωματικό τόμο «Μάτση Χατζηλαζάρου: ποιήτριες μιλούν για το πρόσωπο και το έργο & μία συνέντευξη για την παράσταση» που κυκλοφόρησε από τις (.poema..) εκδόσεις.

:::

Η Λέσχη Ανάγνωσης Θεατρικού Έργου λειτουργεί για τέταρτη συνεχή χρονιά στο θέατρο Studio Μαυρομιχάλη με τη συνεργασία του Συλλόγου Αποφοίτων του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών. Οι συναντήσεις των συμμετεχόντων πραγματοποιούνται τακτικά μία φορά το μήνα. Στο διάστημα της λειτουργία της έχουν προσκληθεί δημιουργοί από όλο το φάσμα της θεατρικής πράξης (σκηνοθέτες, ηθοποιοί, μεταφραστές, πανεπιστημιακοί, θεατρολόγοι, δραματολόγοι). Τα θέματα που έχουν αναπτυχθεί αφορούν τόσο σε κλασικά και σύγχρονα έργα του ελληνικού και παγκόσμιου δραματολογίου, όσο και σε διαφορετικές προσεγγίσεις του θεατρικού φαινομένου, όπως ο μύθος και το παραμύθι, το κοινωνικό θέατρο και η παρουσίαση θιάσων – μύθων της διεθνούς σκηνής όπως το Θέατρο του Ήλιου της Αριάν Μνουσκίν.

Η συζήτηση με αφορμή την παράσταση Μάτση Χατζηλαζάρου, Σβήσε το πρόσωπό μου και ξαναρχίζουμε στην Knot Gallery θα αποτελέσει την πρώτη συνάντηση της Λέσχης Ανάγνωσης τη νέα χρονιά στο πλαίσιο των νέων δράσεών της. Η συζήτηση είναι ανοιχτή σε όλους.

10.1.13

Live @ KNOT Gallery: Andrew Pekler & Jan Jelinek perform Sonne = Blackbox (Voice and Tape Music by Ursula Bogner) (24/01/2013)



H Marionettentheater events σε σε συνεργασία με την (K)NØTmusic παρουσιάζει:
Andrew Pekler & Jan Jelinek perform Sonne = Blackbox (Voice and Tape Music by Ursula Bogner)_Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2013_Έναρξη 20:30_Είσοδος: 15 ευρώ

Την Πέμπτη, 24 Ιανουαρίου 2013, στην Knot gallery, μια βραδιά αφιερωμένη στην Ursula Bogner - οι μουσικοί Jan Jelinek και Andrew Pekler θα ερμηνεύσουν το έργο της Sonne=Blackbox σε μια οπτικοακουστική παράσταση.

Προσθήκες στο line-up της βραδιάς θα ανακοινωθούν σύντομα.

Οι πόρτες ανοίγουν στις 20:30 και η βραδιά ξεκινά στις 21:00 ακριβώς.

Intuition not Improvisation [U.B.]

H Ursula Bogner [1946-1994] έζησε μια φαινομενικά απλή και τυπικά αστική ζωή ως φαρμακοποιός στη Γερμανία. Παράλληλα, όμως, με την οικογενειακή της ζωή έφτιαχνε συνθέσεις ηλεκτρονικής μουσικής. Χρησιμοποιώντας tape loops, επεξεργασμένες ηχογραφήσεις φωνής και πρώιμα synthesizer έκφρασε το πολύ ξεχωριστό ιδιαίτερο μουσικό της όραμα φτιάχνοντας μουσικές συνθέσεις που ενώ παραπατάνε ανάμεσα στην musique concrète και τον kosmiche ήχο της εποχής διατηρούν μια ανάλαφρη, παιγνιώδη (και ενίοτε χιουμοριστική) διάθεση. Η μουσική της Bogner, ρυθμική, με λιτές μελωδίες, tape collage και φουτουριστικούς ήχους φέρνει συχνά στο μυαλό τις μουσικές που ξεπήδησαν μέσα από το BBC Radiophonic Workshop.

Η ανακάλυψη των χαμένων ηχογραφήσεων της από τον Jan Jelinek (που ενθουσιασμένος έσπευσε να τις κυκλοφορήσει στην εταιρία του Faitiche) το 2008 προκάλεσε ένα σωρό σχόλια σχετικά με την αυθεντικότητά της ύπαρξής της καθώς και σε μια μια σειρά από άρθρα και συζητήσεις γύρω από την έννοια του πλαστού [“fake”] στην μουσική και στα media ενώ παράλληλα διοργανώθηκαν εκθέσεις που περιελάμβαναν και τα σχέδιά της.

Η τελευταία της δουλειά με τίτλο Sonne=Blackbox παρουσιάζεται πλέον ζωντανά από τον Jan Jelinek και τον Andrew Pekler σε οπτικοακουστικές παραστάσεις που στηρίζονται σε tape loops, αυτοσχεδιασμούς και λόγο.
http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=kiVVVwlG-HE (βίντεο από μια πρόσφατη παρουσίαση του έργου)
http://www.faitiche.de/index.php?article_id=9

Δυο λόγια για τους μουσικούς της παράστασης :

O Jan Jelinek έχει καταφέρει να δημιουργήσει έναν αναγνωρίσιμο, δικό του ήχου και χώρο μέσα στην σύγχρονη ηλεκτρονική μουσική. Με το ενδιαφέρον του να εκτείνεται από την reggae ως την library music, φαίνεται να αντλεί για τις δουλειές του από πηγές όπως η μουσική kosmiche, η μοντέρνα electronica, η dub που στην πορεία τα εντάσσει σε ένα λιτό πλαίσιο που φαίνεται και η αγάπη του για τα επαναλαμβανόμενα μέρη και τη μάλλον lo-fi αισθητική. Τα τελευταία χρόνια έχει αναπτύξει έντονο ενδιαφέρον για την κοινωνική διάσταση του performing δίνοντας έμφαση σε σχήματα που συμμετέχει, όπως οι Groupshow ή το duo του με τον Ιάπωνα βιμπραφονίστα Masayoshi Fujita.
www.faitiche.de

Ο Andrew Pekler έχει την δική του διαδρομή που με, επίσης, προσωπικό ύφος διαγράφει από τα τέλη της δεκαετίας του ’90. Στην μουσική του ενσωματώνει στοιχεία από την jazz, την pop, την ηλεκτρονική και την exotica μουσική, καθώς και από την modern classical. Έχει κυκλοφορήσει δουλειές του σε ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες ανεξάρτητες δισκογραφικές εταιρείες ανά τον κόσμο[Schoolmap, Dekorder, Kranky, Staubgold, etc.], ενώ συμμετέχει επίσης στους Groupshow. 
http://andrewpekler.blogspot.gr/



Εκτενές κείμενο :

H Ursula Bogner [1946-1994] υπήρξε ως φαρμακοποιός που έζησε στην Γερμανία.
Εργάστηκε στην φαρμακευτική εταιρία Schering, απέκτησε οικογένεια και, εν γένει, έζησε μια φαινομενικά απλή και τυπικά αστική ζωή.

Φαινομενικά, όμως, μιας και σπάζοντας την εξωτερική εικόνα μαζί με διάφορα στερεότυπα, αν ξύσει κανείς την επιφάνεια, ανακαλύπτει πως ανέπτυξε ένα ζωηρό ενδιαφέρον και την σχετική αναζήτηση γύρω από την ηλεκτρονική μουσική. Αυτή η ενασχόληση φαινόταν στον περίγυρό της ως ένα ακόμα εκκεντρικό hobby, για το οποίο, όμως, η ίδια είχε τέτοιο πάθος που συνέλεξε αναλογικά synthesizers, έφτιαξε ορισμένα δικά της κιόλας, δημιούργησε studio ηχογραφήσεων μέσα στο σπίτι της, παρακολούθησε σχετικά σεμινάρια από τον Herbert Eimer[ιδρυτή του Studio fur elektronische Musik]. Και, βεβαίως, δημιούργησε σειρά εξαιρετικά ζωηρών, ενδιαφερόντων, μουσικών ήχων που την έφερναν κοντά στο πνεύμα και τις διαδικασίες που ακολουθούσαν σε Ευρωπαϊκά ραδιοφωνικά studios, όταν πρωτοεπιχειρούσαν να εκμεταλλευτούν στο έπακρο τις δυνατότητες που προσέφεραν οι χώροι αυτοί περνώντας από τις γραμμικής λογικής συμβατικές ραδιοφωνικές εκπομπές σε σύνθετα έργα αποκλειστικά φτιαγμένα για ραδιοφωνική μετάδοση, φρέσκους ηχητικούς πειραματισμούς, κ.α.[ βλ. B.B.C .Radiophonic Workshop, Arne Nordheim , κ.α.] . Η Ursula Bogner δούλευε χωρίς ίχνος ακαδημαϊσμού  μα και χωρίς ιδιαίτερες αναφορές στις new-age, esoteric ανησυχίες της που περιελάμβαναν μεταξύ άλλων την μελέτη των ύστερων θεωριών του επιδραστικού ψυχαναλυτή Wilhelm Reich πάνω σε εναλλακτικές θεραπευτικές μεθόδους.

Ως επιπλέον απόδειξη του αντισυμβατικού της χαρακτήρα, αξίζει να σημειωθεί πως παράλληλα με τις τελευταίες ανησυχίες που σημειώσαμε παραπάνω, διατηρούσε την επιστημονική της θέση στην Schering, ενώ την ίδια στιγμή τα ενδιαφέροντά της απλώνονταν και στις περιοχές του σχεδίου και της τυπογραφίας. Αναφορικά με τα σχέδιά της, συγκεκριμένα, πρόκειται για απλά και όμορφα έργα που διακατέχονται από αναφορές στις θεωρίες του Reich, μα και στην μουσική της σκέψη, ενώ συχνά θυμίζουν γραφικές παρτιτούρες.

Σταθερά περίεργη και σε εγρήγορση, μα, δυστυχώς, οι δουλειές της δεν κυκλοφόρησαν όσο ζούσε και για χρόνια μετά τον θάνατό της εξακολουθούσαν να παραμένουν άγνωστες μέχρι που πολύ πρόσφατα ανακαλύφθηκαν από τον σύγχρονο ηλεκτρονικό μουσικό Jan Jelinek όταν συνάντησε τυχαία τον γιο της, Sebastian Bogner, ο οποίος και του μίλησε για την μητέρα του και του εμπιστεύτηκε μια σειρά από αρχειακές ηχογραφήσεις της .

Συνεπαρμένος, ο Jan Jelinek ξεκίνησε να παρουσιάζει σε οργανωμένες κυκλοφορίες τις δουλειές αυτές στην προσωπική του δισκογραφική εταιρία Faitiche, οι οποίες με την σειρά τους βρήκαν, επιτέλους, το κοινό τους αφού συγκινούν πλέον ανθρώπους μιας άλλης γενιάς από εκείνης της κυρίας Bogner με διαφορετικές παραστάσεις και μεγαλύτερη ή μικρότερη σχέση με τα ραδιοφωνικά πειράματα εκείνης της εποχής, σίγουρα, όμως, έχοντας εκτεθεί στην επιρροή τους μέσω μεταγενέστερων έργων.

Hmm…ή, μήπως, θα έπρεπε να αναθεωρήσουμε την αρχική πρόταση αυτού του κειμένου; Υπήρξε, όντως, η Ursula Bogner; Αποτελεί, δηλαδή, ιστορική προσωπικότητα ανιχνεύσιμη σε γενεαλογικά δέντρα, οικογενειακές ιστορίες επιγόνων, επιστημονικές δημοσιεύσεις, μουσικολογικά αρχεία; Ή, έστω, σε μια τυχαία, πρόχειρη έρευνα στο internet, όπως έγραψε κι ο Βρετανός μουσικός και αρθρογράφος Momus;

Τα πράγματα αρχίζουν να θολώνουν, ενώ η αμφισβήτηση, στην καλύτερη περίπτωση, ή το αίσθημα πιθανής εξαπάτησης, στην χειρότερη, άρχισαν να εμφανίζονται από αρκετά νωρίς. Κατά τον ίδιο τον Jan Jelinek τέτοιες ανησυχίες οφείλονται, κατά κύριο λόγο, στις φωτογραφίες της Ursula Bogner που, όπως πρέπει να εννοεί, προκαλούν μια αίσθηση ξαφνιάσματος και πιθανής αναντιστοιχίας με ότι θα είχε κανείς στο νου του , φτάνοντας στο σημείο μερίδα του κοινού να θεωρεί πως πρόκειται για τον ίδιο τον Jelinek μεταμφιεσμένο!

Μήπως, όμως, αυτό, δεν είναι ένα από τα στερεότυπα που έσπαγε η ίδια ούσα εν ζωή? Αυτό μαζί με την εικόνα της ήσυχης, οικογενειακής ζωής ή της κυρίαρχης εντύπωσης για περιορισμένη ενασχόληση[ ή ανάδειξη αυτής] του γυναικείου φύλλου με πρωτοποριακές, ανήσυχες τάσεις στην ηλεκτρονική σύνθεση;
Μήπως από όλο αυτό το σκεπτικό δεν θα μπορούσαμε να οδηγηθούμε και στην ιδιαιτερότητα και την αξία του ευρύτερου συστήματος που φαίνεται να απασχολούσε την ίδια, σύμφωνα με σημειώσεις και τις ηχογραφήσεις της; Ενός συστήματος που συναντά κανείς μια ζωηρή ανησυχία για τις συνδέσεις μεταξύ τομέων συχνά θεωρούμενων ως μακρινών μεταξύ τους, όπως αυτός των φυσικών επιστημών και εκείνος της μουσικής[ με όλες τις προεκτάσεις και των δύο];

Και, τέλος πάντων, πόση σημασία θα είχε όλο αυτό από την στιγμή που μπορούμε να απολαύσουμε ένα καθαρά μουσικό αποτέλεσμα που χαρακτηρίζεται από φρεσκάδα, παρά την άμεση αναφορά του σε δουλειές σαν κι εκείνες του καινοτόμου ραδιοφωνικού εργαστηρίου του BBC; Πρόκειται για κομμάτια, αρκετά σύντομης διάρκειας, που ‘’βγάζουν’’ με αμεσότητα την χαρά της τριβής με τα μηχανήματα και τις πιθανές αλλοιώσεις του ήχου και που την ίδια στιγμή δεν καταλήγουν σε μια απλή συλλογή ήχων[αν και, σίγουρα, θα μπορούσαμε να τα δούμε και σαν συγγενεύοντα με την παράδοση της library μουσικής]. Αντιθέτως, η Ursula Bogner έφτιαχνε με κέφι και διαρκή εξερεύνηση συνθέσεις με την δική τους γοητεία, μέσα στην παιγνιώδη τους διάθεση, τους ελαφρά περίεργους ήχους, τις αλλοιώσεις της φωνής, τα tape loops. Και, βέβαια, με χιούμορ το οποίο δείχνει να ‘’πειράζει’’ το γενικότερο μουσικό κλίμα που αν και kosmiche αντίληψης είναι, πραγματικά, προσωπικής εκδοχής.

Ring x System
Tape x Tone
Circle x Current
Loop x Endless [U.B.]

Άλλοτε περισσότερο ρυθμικά, άλλοτε με λιτές μελωδίες και άλλοτε με tape collages ή spacey ήχους η δουλειά της Ursula Bogner όχι μόνο πέτυχε να προκαλέσει ένα σωρό σχόλια για την αυθεντικότητά της ιδίας, μα να οδηγήσει και σε γόνιμες συζητήσεις και άρθρα γύρω από την έννοια του πλαστού[“fake”] στην μουσική και στα media. Επιπλέον, διοργανώθηκαν και εκθέσεις με τα όμορφα σχέδιά της.
Τέλος, η τελευταία της δουλειά, ‘’Sonne=Blackbox’’, παρουσιάζεται πλέον ζωντανά από τον Jan Jelinek και τον Andrew Pekler σε οπτικοακουστικές παραστάσεις που στηρίζονται σε tape loops, αυτοσχεδιασμούς και λόγο. Κάτι τέτοιο, λοιπόν, αναμένεται να λάβει χώρα και στην Knot gallery στις 24/1.
http://www.faitiche.de/index.php?article_id=25


Never finished: listening to music [U.B.]

marionettentheater events
http://www.facebook.com/pages/Marionettentheater-Events/175172263803
http://www.myspace.com/marionettentheater2007 [μη ανανεωμένη σελίδα]

Live @ KNOT Gallery: Vault of Blossomed Ropes (18/01/2013)


(K)NØTmusic presents
Vault of Blossomed Ropes_Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2013_Έναρξη 21:30_Είσοδος: 5 ευρώ

Με αναφορές στην ambient experimental σκηνή και στις παραδοσιακές τελετουργικές μουσικές οι Vault of Blossomed Ropes εξερευνούν τις αντιστοιχίες Μικρόκοσμου Μακρόκοσμου Επανάληψης Στατικότητας Θορύβου Σιωπής
Η μουσική τους συνοδεύεται από live visuals

Συντελεστές:
Στέλιος Ρωμαλιάδης / flute
Νίκος Φωκάς / synths, sample treatment, programming
Γιώργος Βαρουτάς / electric & prepared guitar, effects
Άννα Λινάρδου / vocals
Deniz Αγγελάκη / live visuals

http://vaultofblossomedropes.wordpress.com

4.1.13

Live @ KNOT Gallery: λΑΜΠΕΡΟύΚ, Άγγελος κυρίου // Γαάλ (προβολή) (05/01/2013)


(K)NØTmusic presents
λΑΜΠΕΡΟύΚ, Άγγελος κυρίου // Γαάλ (προβολή)_Σάββατο 5 Ιανουαρίου 2013_Έναρξη 20:30_Είσοδος: 5 ευρώ

Η προβολή του Γαάλ θα ξεκινήσει στις 21:00 και η συναυλία στις 21:30 ακριβώς

λΑΜΠΕΡΟύΚ
παίζει.χρησιμοποιεί.για να.επιρροές του.live
laberouk.blogspot.gr

Άγγελος κυρίου
συχνές επισκέψεις στο
angeloskyriou.blogspot.gr

Γαάλ
Μία κοινότητα αποκομμένη από συναισθήματα και φαντασία. Η προσπάθεια μιας κατοίκου να αποδράσει από αυτήν, έχοντας ως μέσο, το ιερό στοιχείο της κοινότητας, το βιβλίο. Το αντικείμενο λειτουργεί ως σύμβολο, η μουσική αντικαθιστά τις λέξεις, σε ένα κοινωνικό θρίλερ ανεξάρτητης παραγωγής.
Σκηνοθεσία-Παραγωγή: Μαίρη Μαρινοπούλου
Σενάριο: Μαίρη Μαρινοπούλου - Λεωνίδας Μπαντής
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Κατερίνα Τριχιά
Art Direction: Γιώργος Κατσώνης
Κοστούμια: Στέλλα Ατζέμη
Μουσική: Άγγελος κυρίου
Μοντάζ: Ηλίας Κοντονικόλας
Μιξάζ: Λευτέρης Δασκαλαντωνάκης
Ηχοληψία: Φωτεινή Ζαραφειάδη
Διάρκεια: 13'
Παίζουν: Άννα Βεκιάρη, Σπύρος Διαμαντάρας, Γιώργος Λαγγίδης, Γιάννης Οικονομίδης, Αλέξανδρος Λύκος, Mαριάνθη Μαρινοπούλου
https://www.facebook.com/gaal.shortfilm

poster:
Γεωργία Καρύδη http://yorgiakaridi.tumblr.com/
Γιώργος Τούρλας http://www.flickr.com/photos/georgetourlas/

2.1.13

Θέατρο: "Σβήσε το πρόσωπό μου και ξαναρχίζουμε", 12 - 29 Ιανουαρίου





Δραματουργία – σκηνοθεσία: Δήμητρα Κονδυλάκη
Σκηνικά – κοστούμια: Φωτεινή Γεωργίου

Ερμηνεία: Δέσποινα Παπάζογλου

Μια πολύ σημαντική αλλά ελάχιστα γνωστή στο ευρύ κοινό ποιήτρια του μοντερνισμού, τη Μάτση Χατζηλαζάρου φέρνει στο προσκήνιο η ομάδα AMOUR-AMOUR με το Σβήσε το πρόσωπό μου και ξαναρχίζουμε που επανέρχεται μετά τις επιτυχημένες παραστάσεις του στο Θέατρο του Νέου Κόσμου, το Σάββατο 12 Ιανουαρίου στη Knot Gallery σε νέα δραματουργική επιμέλεια και σκηνοθεσία της Δήμητρας Κονδυλάκη.

Η παράσταση Σβήσε το πρόσωπό μου και ξαναρχίζουμε βασίζεται στο έργο και τη ζωή της Μάτσης Χατζηλαζάρου. Θεωρείται η πρώτη Ελληνίδα υπερρεαλίστρια, υπήρξε η πρώτη γυναίκα του Εμπειρίκου, ταξίδεψε στη Γαλλία με το Ματαρόα, έζησε στο Παρίσι μετά τον πόλεμο και γνωρίστηκε με τις σημαντικότερες προσωπικότητες της καλλιτεχνικής και πνευματικής πρωτοπορίας από τον Πικάσο και τον Ματίς έως τον Καστοριάδη. Βασισμένη κυρίως στα ποιήματα της εποχής του Παρισιού, στην αριστουργηματική της Αντίστροφη αφιέρωση και στην ανέκδοτη αλληλογραφία της ποιήτριας με τον Εμπειρίκο, η παράσταση της Δήμητρας Κονδυλάκη αναδεικνύει την αμφισημία της γυναικείας προσωπικότητας με αφορμή τη Μάτση, χωρίς καμία στιγμή να καταφεύγει στην αφήγηση και στην ντοκουμενταρίστικη επεξήγηση. Κάθε λέξη που προφέρεται στην παράσταση ανήκει στην ποιήτρια αποκλειστικά. Όπως γράφει η σκηνοθέτις, "Η ποίηση της Χατζηλαζάρου είναι ένα διαρκές παιχνίδι με τα αντίθετα, "εκεί πέρα / εδώ", φως  /σκοτάδι, νεότητα / γήρας, σώμα και σκέψη, εγγύτητα και απόσταση, Παρίσι Ελλάδα, χαρά και μελαγχολία. Εκρηκτική χαρά κι εκρηκτική μελαγχολία. Τίποτα δεν είναι αβίαστο. Αυτό κάνει τη συγκεκριμένη ποιήτρια ενδιαφέρουσα ως δραματικό πρόσωπο κι εδώ εντοπίζεται η σχέση της με το θέατρο: στην πάλη με τον εαυτό της"

Η παράσταση παρουσιάστηκε για πρώτη φορά την 1η Αυγούστου 2012 στο Φεστιβάλ Φιλίππων-Θάσου και επαναλήφθηκε στο Θέατρο του Νέου Κόσμου τον Οκτώβριο 2012.

Ημερομηνίες: 12, 13, 14, 15, 19, 20, 21, 22, 26, 27, 28 και 29  Ιανουαρίου 2013
Ώρα Έναρξης: 9μμ
Διάρκεια: 75’
Τιμές εισιτηρίων: 12 ευρώ [Ατέλειες δεκτές Δευτέρα και Τρίτη] 
Πληροφορίες και κρατήσεις: 694 080 8727